تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوک کوآگولاز منفی جدا شده از عفونت های ادراری گناباد

اهداف: عفونت دستگاه ادراری یکی از عفونت های باکتریایی شایع بوده و استافیلوکوک های کوآگولاز منفی در برخی از گزارش ها به عنوان یکی از علل عمده آن شناخته شده اند. به دلیل افزایش مقاومت ناشی از مصرف آنتی بیوتیک ها، مطالعه حاضر به منظور تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوک های کواگولاز منفی در شهرستان گناباد انجام گردید. روش ها: این مطالعه مقطعی-کاربردی روی 264 نمونه استافیلوکوک کوآگولاز منفی جدا شده از بیماران مشکوک به عفونت های ادراری ارجاعی به آزمایشگاه جهاد دانشگاهی شهرستان گناباد انجام گردید. شناسایی باکتری ها با استفاده از روش های استاندارد صورت پذیرفت و تست حساسیت آنتی بیوتیکی روی محیط مولر هینتون آگار با استفاده از روش انتشار در دیسک (کربی- بائر) انجام گرفت. یافته ها: از مجموع 264 نمونه استافیلوکوک کوآگولاز منفی، 227 مورد استافیلوکوکوس اپیدرمیس (%84) و 37 مورد استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس (%14) جدا گردید. براساس نتایج تست آنتی بیوگرام، بیشترین مقاومت به ترتیب نسبت به پنی سیلین (43/%56)، اریترومایسین (21/%46) و نیتروفورانتوئین (42/%42) و بیشترین حساسیت نسبت به سیپروفلوکساسین (57/%82)، وانکومایسین (03/%78) و آمیکاسین (24/%74) مشاهده گردید. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که سیپروفلوکساسین و وانکومایسین اولین انتخاب جهت درمان تجربی عفونت های ادراری ناشی از استافیلوکوک های کوآگولاز منفی در این منطقه می باشد.